Hoe het in Belo Horizonte afliep
Blijf op de hoogte en volg Jonathan
22 Februari 2013 | Brazilië, Rio de Janeiro
Heee bloglezers!
Het is alweer een hele tijd later en ik ben een beetje lui geworden in het schrijven, maar nu zal ik het weer eens even proberen.
We waren gebleven bij Belo Horizonte. Hoe het daar lastig was aan de ene kant, maar hoe we daar toch het een en het ander op konden pikken. Uiteindelijk hebben we daar geleerd hoe flexibel je moet zijn op een outtreach, In Sao Paolo lag het initiatief totaal in onze eigen handen en in Belo leerden we weer hoe je moest functioneren onder Braziliaans leiderschap. Leiderschap dat gewoon heel anders denkt dan de gemiddelde Hollander. Voor Braziliaanse begrippen was het behoorlijk goed georganiseerd, er was een tijdsschema en er waren plannen. Maar als je je haaste om ergens op tijd te zijn kon je vervolgens op die plek weer een hele tijd wachten tot we dan ook echt iets gingen doen. En meestal was de reden van het wachten niet helemaal duidelijk. In her begin probeer je dan nog wel is te vragen of er iemand is die weet waarop we wachten, maar na een tijdje wordt het je duidelijk dat je je er maar beter gewoon bij neer kan leggen, omdat vaak bijna niemand weet waarop je wacht. En de Brazilianen storen zich niet aan een beetje wachten, want ze zijn niks anders gewend in deze cultuur. Wel hebben we in Belo geleerd voetbaltoernooien voor straatkinderen te organiseren, een aantal circusacts op te voeren door middel van menselijke piramides en een hele gave dans. We hebben midden op straat ergens een circus gedaan met de brazilianen waarmee we samen de impact vormden en we hebben vele van onze drama´s op straat opgevoerd als Nederlands team. Ook hebben we redelijk wat nieuwe vrienden gemaakt met de brazilianen van de impact, bij elkaar was deze tijd dus toch ook zeer de moeite waard.
Het is alweer een hele tijd later en ik ben een beetje lui geworden in het schrijven, maar nu zal ik het weer eens even proberen.
We waren gebleven bij Belo Horizonte. Hoe het daar lastig was aan de ene kant, maar hoe we daar toch het een en het ander op konden pikken. Uiteindelijk hebben we daar geleerd hoe flexibel je moet zijn op een outtreach, In Sao Paolo lag het initiatief totaal in onze eigen handen en in Belo leerden we weer hoe je moest functioneren onder Braziliaans leiderschap. Leiderschap dat gewoon heel anders denkt dan de gemiddelde Hollander. Voor Braziliaanse begrippen was het behoorlijk goed georganiseerd, er was een tijdsschema en er waren plannen. Maar als je je haaste om ergens op tijd te zijn kon je vervolgens op die plek weer een hele tijd wachten tot we dan ook echt iets gingen doen. En meestal was de reden van het wachten niet helemaal duidelijk. In her begin probeer je dan nog wel is te vragen of er iemand is die weet waarop we wachten, maar na een tijdje wordt het je duidelijk dat je je er maar beter gewoon bij neer kan leggen, omdat vaak bijna niemand weet waarop je wacht. En de Brazilianen storen zich niet aan een beetje wachten, want ze zijn niks anders gewend in deze cultuur. Wel hebben we in Belo geleerd voetbaltoernooien voor straatkinderen te organiseren, een aantal circusacts op te voeren door middel van menselijke piramides en een hele gave dans. We hebben midden op straat ergens een circus gedaan met de brazilianen waarmee we samen de impact vormden en we hebben vele van onze drama´s op straat opgevoerd als Nederlands team. Ook hebben we redelijk wat nieuwe vrienden gemaakt met de brazilianen van de impact, bij elkaar was deze tijd dus toch ook zeer de moeite waard.
-
22 Februari 2013 - 00:58
Tim Van Der Hoeven:
Hee Jonathan!
"Ik ben een beetje lui geworden in het schrijven" En ik denken dat Brazilië je wel zou gaan veranderen..
Maar zonder gekheid. Gaaf om te lezen wat je allemaal uitvoert daar en op welke manieren je merkt dat culturen toch ontzettend kunnen verschillen. Het moet erg bijzonder zijn om zo de controle uit handen te geven, zeker als dan naar jullie mening alles in een laag werktempo gaat, vergt heel wat aanpassingsvermogen!
Leuk dat je weer eens een stukje hebt geplaatst, blijf dit vooral doen.
Probeer zo veel mogelijk te genieten van je tijd daar, want voor slotzinnen als "Het was toch wel weer de moeite waard" doe je het natuurlijk niet!
Groeten, Tim -
22 Februari 2013 - 01:25
Jonathan Hoekstra:
Hee Tim!
Gaaf dat je reageert, het is alweer veel te lang geleden dat ik je sprak, ik begon me al een beetje zorgen te maken of ik nog wel vrienden in Nederland zou hebben na de outreach :). En geloof me, ik ben een verandert man, maar sommige dingen blijven een strijd ;) beetje prioriteiten stellen enz, druk druk druk hier. Een zendeling met volle agenda.
Mijn slotzin heb ik al verandert ;), niet omdat het moet, maar omdat het ook echt een gafe tijd was. En over de hele outreach (die ondertussen alweer bijna afloopt), kan ik zeggen dat het wel het gaafste was wat ik ooit in mijn leven heb gedaan. Ik ga probebren vanavond nog even een verslagje te maken, zodat je weer wat nieuwe leesstof hebt.
Tim, ik wens je het allerbeste, ik ga voor je bidden, ga met God, zoek God de hele dag door en je zal hem vinden! En na de outreach kom ik je zeker opzoeken, waar je dan ook zit, want je bent het waard om in te investeren!
Hg. Jonathan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
